Stopa ludzka jest ważną częścią statyczno-dynamiczną narządu ruchu. Stanowi element podporowy, służący do dźwigania należnej masy ciała oraz jest pierwszym elementem kontaktu z podłożem w trakcie poruszania się. Układ kostny stopy składa się z 26 kości, a dzięki dobrze wykształconym łukom posiada zdolność dostosowania się do nierówności podłoża, działa jako dźwignia w czasie odbicia oraz absorbuje rotacje poszczególnych segmentów kończyny dolnej w fazie obciążenia.
Aktualne badania potwierdzają, iż ludzka stopa nie jest przystosowana do noszenia obuwia na wysokich obcasach, ponieważ doprowadzają one do obciążenia przedniej części stopy, powodując nierównomierny rozkład całego ciężaru ciała. W wyniku przeciążeń dochodzi do powstania nieodwracalnych zmian w układzie kostnym stopy. Celem pracy było przedstawienie zaburzeń związanych z noszeniem obuwia na wysokim obcasie wśród kobiet. Na podstawie analizy aktualnych badań naukowych wskazano wpływ przeciążeń na deformacje kostno-stawowe oraz dolegliwości bólowe w obrębie stóp.
Zaburzenia związane z noszeniem obuwia na wysokim obcasie uwidaczniają się również w innych partiach ciała. W związku z tym, odpowiednią profilaktyką jest prawidłowy dobór wygodnego obuwia do kształtu stopy oraz wysokość obcasa. Ponadto nieodzownym elementem planowania terapii w nabytej deformacji, powinno być działanie interdyscyplinarne specjalistów z dziedziny ortopedii, fizjoterapii i podologii.
Zobacz cały artykuł czasopiśmie popularnonaukowym Kosmetologia Estetyczna.